Tym razem przypomniały mi się Czerwone Gitary (taki zespół był).
W ciągu dwóch dób spadło około 80 cm śniegu i nie przestaje. Dziś uprawialiśmy narciarstwo przytrasowe w głębokim śniegu, gdyż z powodu braku widoczności freeridem nazwać tego nie sposób, ale i tak było fajnie. Używamy nart po 120 mm pod butem i ciągle jest mało. Śnieg pada przy zupełnym braku wiatru i zalega cudowną, równą pierzynką kryjąc wszystkie dziury, nierówności itp. Z utęsknieniem czekamy na trochę widoczności i wtedy dopiero damy czadu. Myślę, że może być grubo, szczególnie, że górne wyciągi nadal nie chodzą, a jak pójdą… Ho, ho!

Z przyczyn oczywistych zdjęć niewiele, ale dobrze oddają panujące warunki.

Wczoraj obserwowaliśmy z naszego balkonu nierówną walkę dwóch lokalnych dżentelmenów ze śniegiem na dachu małego domku. Po godzinnym boju udało im się odśnieżyć metr kwadratowy powierzchni. Poddali się, zeszli z dachu i dla kurażu spożyli kolejną flaszkę Czaczy. Maładcy!

Wieczorem próbowaliśmy sprawdzić nocne życie Gudauri. W większości miejsc obywatele różnych państw siedzą i facebookują. Niesłychane, życie towarzyskie pożarł Internet! Dopiero w podziemiach apartamentowca Ski Lounge znaleźliśmy bar, gdzie lokalna młodzież trochę tańczyła i się bawiła. Przemiła obsługa (dziewczyna i chłopak) zaraz zapytali nas, czy odpowiada nam muza i czy nie marzymy o pośpiewaniu karaoke. Nie marzyliśmy, choć Konrad trochę się zastanawiał.
Kolejna dziwna sprawa w barze Ski Lounge to fakt, że drinki są zdecydowanie mocniejsze niż w innych miejscach choć kosztują mniej. Dziwne, nie? Dziś znowu tam pójdziemy, szczególnie, że do baru prowadzą strome, wysokie i bardzo oblodzone schody stanowiące freeride’owe wyzwanie.

Jutro ma być lepsza widoczność i znowu damy znać.
t.