Barbara Grocholska-Kurkowiak to wielkie nazwisko polskiego narciarstwa. Panią Barbarę określa się mianem „Pierwszej Damy” tego sportu. Trudno się dziwić, bo dwukrotnie startowała w zimowych igrzyskach olimpijskich (Oslo 1952 i Cortina d’Ampezzo 1956), a w dorobku posiada 24 tytuły mistrzyni kraju (bieg zjazdowy: 1951, 1955, 1956, 1957, 1959, 1961, 1963, 1965; slalom gigant: 1956-1958, 1960, 1963; slalom specjalny: 1953, 1958, 1960-1963; kombinacja alpejska: 1951, 1956, 1961, 1963, 1965). Do tego wspomnieć należy o wywalczonych wicemistrzostwach Polski: zjazd (1950, 1953), slalom (1956-1957) i kombinacja (1958, 1974). Pani Barbara była akademicką mistrzynią świata w zjeździe (1951), a także zdobywczynią srebra (slalom specjalny – 1951) i brązu (gigant – 1953) w studenckim czempionacie. W mistrzostwach świata w 1958 roku w slalomie specjalnym zajęła 17. miejsce.
Ponad to brała udział w Powstaniu Warszawskim (sanitariuszka I Pułku Szwoleżerów, działała na Czerniakowie i Mokotowie). Występowała w barwach klubów SNPTT Zakopane w latach 1946-1950, WSK Legia Zakopane 1951-1961, WKN Warszawa 1962-1965 i Start Zakopane 1966-1968. Jej trenerami byli Jan Lipowski, Stefan Dziedzic i Tomasz Gluziński.
W sieci napatoczyłem się na film pt. „Mój Kasprowy Wierch” dzięki Jędrkowi Osuchowskiemu. Jeśli się kocha góry, jeśli się kocha Kasprowy, trzeba ten film obejrzeć.
