W Alpach dźwięk śmigłowca nieodmiennie kojarzy się z wypadkiem. Tu gdzie jestem wręcz przeciwnie. A jestem w bazie Alaska Backcontry Adventures usytuowanej na przełęczy Thommsona ok. 45 minut jazdy samochodem od „lokalnej metropolii” – Valdez. Przyjechaliśmy tutaj z kilkoma kolegami, aby rozkoszować się niezwykłej głębokości puchem i stokami dochodzącymi do 54 stopni nachylenia – no kiding! Tylko tutaj – ze względu na sporą wilgotność – śnieg trzyma się na takich ścianach. Tylko tutaj zagrożenie lawinowe – pomimo niezwykłego nachylenia – jest znacznie mniejsze niż w Alpach.
Zanim jednak dotarliśmy do Valdez odwiedziliśmy Anchorage – stolicę stanu. Jak głosił napis na koszulce w sklepie z pamiątkami: Anchorage – a small alkoholic town with a little fishing
problem. Coś w tym jest… Tutaj pije bardzo wiele osób, ale raczej trudno się dziwić.
Wracając do narciarstwa. Ponieważ nigdy nie miałem kontuzji na stoku, to do wczoraj nie leciałem też helikopterem. Teraz wykonujemy po osiem lotów dziennie nad bezkresnymi, śnieżnobiałymi górami. Na dodatek czasami trzeba wysiąść z maszyny na metrowej szerokości grani. To nie jest typ narciarstwa dla ludzi o słabych nerwach, ale dziś każdy z nas zaliczył zjazd życia – wielokilometrowy stok o miejscami potężnym nachyleniu i bezdennym puchu.
Jutro kolejna porcja wrażeń i tak do soboty – o ile pozwoli pogoda. Będę relacjonował dalej.
