Dziś w Tatrzańskiej Łomnicy odbył się trzeci w historii Zjazd na Krechę – huczna impreza Red Bulla (mimo że ma lat cztery, ale raz zabrakło śniegu absolutnie i się nie udało zorganizować). Kiedy wyjeżdżaliśmy z Zakopanego o szóstej rano, mała tliła się w nas wiara, że uda się te zawody w ogóle przeprowadzić. Śnieżyło tak obficie, że widoczność ograniczała się do kilku metrów, a kończąc odśnieżać samochód można było rozpoczynać to zadanie od początku. Nadążyć nie sposób. Zastanawialiśmy się, czy narty zjazdowe – preferowane przez liczących się zawodników – dadzą radę, czy może lepsze okażą się „grube narty”. Rozprawialiśmy także o kiełbasach, ale to była jakaś mocno odległa dygresja. Na szczęście im bliżej Słowacji i Łomnicy w szczególe, pogoda się poprawiała. Przynajmniej na dole, bo na górze zerowa widoczność i silny wiatr. Zbyt silny, aby uruchomić kolejkę na górną stację. Potem zresztą przychodziły huraganowe podmuchy i ekipa obsługująca zawody walczyła jak Don Kichot z wiatrakami o utrzymanie balonów w pionie. Dlatego też start usytuowano przy stacji pośredniej. Delikatne opóźnienie nikomu nie przeszkadzało zbytnio (1 i 1/3 kwadransa to tyle co nic przeca). No może samym zawodnikom zimno doskwierało, bo na starcie ryczeli jak stado bawołów. No, chyba że była to ekscytacja, ferwor, zagrzewanie do walki i bulgotanie adrenaliny. Odliczanie uroczyste i ruszyli.

Tabun ponad 250 obutych, uzbrojonych narciarzy i deskarzy ruszył do boju. Dopaść do nart po krótkim biegu, wpiąć się i ruszyć jak najszybciej. To marzenie. Ponoć niektórzy smarowali podeszwy butów masłem. Ktoś inny próbował uchronić się przed klejącym śniegiem oklejaniem szarą taśmą. Lecz rzeczywistość potrafi spłatać figla. Taktyczne posunięcia rozpoczęły się już od samego ustawienia i odpowiedniego oznakowania nart. Potem trzeba do nich dopaść, nie przewrócić się, sprawnie wbić w wiązania i nie dać się zablokować rywalom. Tutaj nikt się nie patyczkuje, bo stawka nie byle jaka. Nagrody zacne a prestiż i chwała na wieki ponad wszystko.
Po dwóch i pół minucie z delikatnym okładem do mety dojeżdża zwycięzca Dariusz Duda. Zakopiańczyk. Nie zawodnik. Narciarz-zapaleniec z Krzeptówek. Sąsiad Agi Gąsienicy Daniel, która kibicowała swojemu chłopakowi Józkowi Gąsienicy Gładczanowi – w końcu wygrał tu na desce przed rokiem. Wtedy jednak startowano z samej góry i przypadek nie odgrywał takiego znaczenia. Duda stracił wówczas do zwycięzcy ponad minutę. Zrobił chyba niesamowity postęp, albo miał mnóstwo szczęścia. Największym szczęściem było ponoć posmarowanie nart przez Jacka Niklińskiego – przedstawiciela Holmenkola (to akurat plotka bez potwierdzenia). Darek wyprzedził kilka osób, choć ruszał na trasę dopiero czwarty czy piąty. Zawodnicy, którym pokazał tylne numery rejestracyjne, podśmiechujki czynili niby, że to głównie sprawa smarowania, bo pozycję zjazdową przybrał trochę na wzór Justyny Kowalczyk.

To nieważne, bo najważniejsze, że zapisał nową kartę w historii Zjazdów na Krechę. Po raz pierwszy wygrał ktoś spoza czołówki krajowej ścigającej się zawodniczo w zawodach FIS czy WinterCup dla przykładu. Monopol przełamany. Fakt, że trasa krótka i daleka od oczekiwanej ekstremy. Taka trochę namiastka tego, co działo się Tej pierwszej edycji (najlepszej?) na Kasprowym Wierchu z weryfikującym dojazdem nartostradą do Kuźnic, czy tą zeszłoroczną, kiedy ścigano się ze szczytu Łomnicy. Tutaj weryfikacja następowała podczas dopadnięcia do nart, a potem wszystko wyjaśniło się w pierwszej piątce, która rozpoczęła zjazd. Niektórym fart odmówił współpracy.

Ogólnie trudno nie ulec entuzjazmowi. Dużo znajomych zawodników, kibiców szalikowców niezbyt wielu, ale za ci obecni – wierni jak psy. Można tylko żałować jednego. Dlaczego Zjazd na Krechę musi odbywać się na Słowacji? Nie wnikamy. Rynek determinuje najdziwniejsze decyzje. Czekamy na kolejne edycje, tym bardziej, że sprawa się rozwija i być może za rok już nie wystarczą tylko trzy eliminacje do wielkiego finału.

UWAGA! POD WYNIKAMI GALERIA FOTO!

Niestety nie mieliśmy możliwości wjazdu na start, więc możecie sobie spróbować wyobrazić co się tam działo na podstawie naszych zaocznych opisów oraz powyższych zdjęć nadwornego fotografa Red Bulla Łukasza Nazdraczewa. Za to prezentujemy tradycyjną NTN-wą wideo impresję z trasy i mety.

‪‬

Wyniki, Red Bull Zjazd na Krechę (Tatrzańska Łomnica, 26 lutego 2012):