Dziś w Beaver Creek karty rozdawał wiatr…

Ale, czy aby na pewno? Patrząc na podium, na którym znalazły się wyłącznie faworytki można jednak odnieść wrażenie, ze wyścigi były regularne. Pan Roland Assinger ustawił dla dziewcząt bardzo selektywną trasę, pełną zakrętów, które trzeba było pokonać na pełnej prędkości, na której znalazło się kilka uskoków i innych technicznych pułapek. W końcu to mistrzostwa świata. Owszem, wiatr odgrywał rolę. Doświadczyła tego Julia Mancuso, która w kilku momentach ze względu na zwiewany z trasy śnieg (na dodatek nocą jeszcze popadało) nie widziała kompletnie po czym jedzie. Owszem Lindsey Vonn też złapała kilka szkwałów, ale przejazd Anny Fenninger był po prostu najlepszy. Ostatecznie Fenninger ze złotem, Tina Maze ze srebrem i Lindsey Vonn z brązem. Niespodziewanie daleko, dopiero na siódmym miejscu Lara Gut.

Po prostu beznadziejnie jechałam

– Szwajcarka zupełnie nie szukała wytłumaczeń i nie zwalała winy na śnieg, wiatr i trudy trasy. Sportowa postawa. Siedem pań nie ukończyło. Ponownie upadek zaliczyła Daniela Merighetti, która na starcie pojawiła sie ze złamana szczęką (skutki upadku w Cortina d’Amepzzo) i specjalnym kasku chroniącym twarz. Tym razem skończyło się na strachu. Maryna Gąsienica-Daniel straciła sześć sekund i pokonała dwie Ukrainki, Chorwatkę i dwie Argentynki. Może wiatr odgrywał jednak rolę?

Panowie pojechali trening zjazdu. Najszybciej zjechał Kjetil Jansrud i umocnił sie na pozycji faworyta. Wracający do zdrowia Aksel Lund Svindal był całkiem niedaleko najlepszego, gdyż na 9. miejscu, pokonując na przykład Reichelta, czy Parisa. Inny rekonwalescent – Bode Miller też pokazał moc na niektórych odcinkach. Jutro w supergigancie panów może być mega ciekawie.