Za nami pełen emocji i niesamowitych rozstrzygnięć weekend konkurencji szybkościowych.
Zacznijmy od pań, które w dwóch zjazdach i supergigancie rywalizowały od piątku w Lake Louise w Kanadzie. I choć rywalizacja na trasie zaczęła się właśnie w piątek, to czwartkowa śnieżyca w kanadyjskim kurorcie sprawiła, że zrobiło się szalenie ciekawie. Otóż śnieg padał w górnej części trasy, a dość obfity deszcz w dolnej. Tym samym w dniu zawodów (panie odbyły tylko jeden trening) śnieg w górnej części trasy trzymał bardzo mocno, a w dolnej panie musiały zmierzyć się z żywym lodem. Serwisanci musieli się nieźle nagłowić, aby znaleźć optymalny setup na tak wariackie warunki. Wiele zawodniczek miało kłopoty, szczególnie w górnej części trasy, gdzie deski nie chciały „odpinać” krawędzi przygotowanych na lodowisko na dole. Cóż, taka praca… Wiele miało kłopoty oprócz jednej. Włoska zawodniczka Sofia Goggia pojechała, jak przybysz z obcej planety i zdeklasowała konkurentki o przynajmniej 1,47 sekundy. I to gdzie? W Lake Louise, gdzie normalnie różnice liczy się w setnych. Najciekawsze było to, że Goggia swoją przewagę wypracowywała wszędzie: na technicznych i ślizgowych odcinkach trasy. Niesamowite… Na miejscu drugim Breezy Johnson, a trzecim Mirjam Puchner. Gut-Behrami dopiero 17. (miała kłopoty z oddychaniem), Mikaela Shiffrin 26.
Dnia następnego przedstawienie jednej aktorki było kontynuowane, choć tym razem Goggia zdystansowała ponownie drugą na mecie Breezy Johnson „zaledwie” o 0,84 sekundy. Trzecia na zameldowała się Corinne Suter ze Szwajcarii. Tym samym Sofia Goggia wyrównała stary rekord Picabo Street i nieco młodszy należący do Lindsey Vonn sześciu zwycięstw z rzędu w konkurencji zjazd (z przerwą na kontuzję). Ponownie słabo pojechała Gut-Behrami (miejsce 23.) i jeszcze gorzej Shiffrin (miejsce 38.), która na mecie nie kryła złości. Goggia z wrodzoną sobie delikatnością powiedziała podczas wywiadu, że nie jechała na pełny gaz, bo nie chciała zbyt wiele ryzykować…
Wreszcie nastała niedziela, a wraz z nią inna konkurencja, czyli supergigant. W nim błysnęła wreszcie Lara Gut-Behrami, która po bardzo dobrym przejeździe objęła prowadzenie, a kolejnych siedem pań nie potrafiło jej wyprzedzić. Z numerem 14. na starcie pojawiła się Sofia Goggia i choć supergigant to nie jest jej koronna konkurencja, to jednak Włoszka pojechała ponownie rewelacyjnie i wyprzedziła Szwajcarkę o 0,11 sekundy. Doprawdy niesamowity weekend w wykonaniu Sofii Goggii! Jeszcze tylko Mikaela Shiffrin przez ¾ trasy trochę postraszyła dominatorkę, ale i ona nie dała rady w końcówce. Ostatecznie miejsce szóste. Na pozycji trzeciej ponownie zameldowała się Austriaczka Mirjam Puchner.
Panowie ścigali się już od czwartku na trasie Birds of Prey w Beaver Creek w USA. Czwartkowy supergigant rozstrzygnął na swoją korzyść Marco Odermatt, czyli cudowne dziecko szwajcarskiego zespołu. Wyprzedził rutyniarza Matthiasa Mayera aż o 0,78 sekundy. Na miejscu trzecim wielka niespodzianka w osobie Kanadyjczyka Brodericka Thompsona, który z numerem 35. na piersiach pojechał tyleż ryzykownie, co skutecznie spychając z podium Niemca Andreasa Sandera. Aleksander Kilde nie ukończył…
W piątek wszystko wskazywało na to, że Marco powtórzy tryumf z czwartku, ale szyki popsuł mu sympatyczny Norweg (Kilde) wyprzedając go o 0,03 sekundy. To raczej niewiele, ale wystarcza…
Na miejscu trzecim ponownie niespodzianka. Tym razem zrobił ją Amerykanin Travis Ganong. W obu supergigantach nieźle pojechał Alexis Pinturault zajmując dwa razy miejsce szóste. Niestety nie obyło się bez smutnych wieści. W drugim supergigancie z trasy wypadł i „zaliczył siatki” Kjetil Jansrud przy okazji uszkadzając więzadła w kolanie. Jak poważnie? Tego na razie nie wiadomo. Jansrud w poniedziałek leci do Oslo na dokładne badania, ale dobrze to nie wyglądało. Wielka szkoda, gdyż wiele wskazywało na to, że Norweg zakończy karierę po tym sezonie. Przykro byłoby, gdyby koniec wielkiej kariery zakończył upadek.
Długo wyglądało na to, że sobotni zjazd padnie łupem Matthiasa Mayera z Austrii, szczególnie, że główny pretendent do korony, czyli Beat Feuz po bardzo poważnym błędzie w połowie trasy, na którym stracił według mojej oceny około sekundy, znajdował się w pokonanym polu na miejscu drugim. I właśnie wtedy z numerem 19. do akcji wkroczył Aleksander Aamodt Kilde. Po fantastycznym przejeździe objął prowadzenie wyprzedzając Mayera o 0,66 sekundy i nie oddał go aż do końca zawodów. To doprawdy fantastyczne, że Kilde, który wraca w tym sezonie po poważnej kontuzji znajduje się w tak doskonałej dyspozycji. Walka o Wielką Kulę robi się bardzo ciekawa, a poważnych pretendentów jest przynajmniej trzech: Kilde, Pinturault i Odermatt. Głęboko wierze, że panowie dostarczą nam w tym sezonie bardzo wielu emocji.
Niedzielny zjazd nie odbył się z powodu silnego wiatru.
Wracamy do Europy.
